تمام قد می ایستم ؛
به حرمتِ باورهای جسورانه ای که داشته ام
و اهداف روشنی که در هزارتوی ذهنم انباشته ام .
با تمام توانم به پیش می روم ؛
زمین می خورم و دوباره می ایستم ، زخمی می شوم
و ادامه می دهم .
اگرچه چراغی نیست ، راهی نیست ، پناهی نیست ؛
من آرامم به اینکه سختی ها همیشه مرا
قوی تر می کنند .
من آدمِ تسلیم نشدنم ، آدمِ کم نیاوردن ،
ایستادن ، فتح کردن .
وَ همین روزها به مقصد می رسم ،
وَ همین روزها خودم را برای ایستادگی های مدام ،
بغل می گیرم و در آغوشِ فراغتی عمیق ؛
نفسی تازه می کنم ، خستگی می تکانم ؛
وَ در امنیتِ هیچ مقصدی متوقف نمی شوم !
من زنده ام به عبور و استمرار و رسیدن ،
زنده ام به کشف کردن
به مقصد می رسم اما توقف نخواهم کرد ،
اما ادامه خواهم داد ،
برای من هیچ مقصدی پایانِ راه نیست !
" نرگس صرافیان طوفان "
نمیدانم چه در دستهای آینده است
اما ؛
میدانم آینده در دست چه کسی است.
همین روزها منبع
درباره این سایت